Obchody 50 rocznicy Kendo w Polsce zbliżają się wielkimi krokami


W związku z tym postanowiliśmy przybliżyć Wam fascynującą historię rozwoju Japońskiej Szermierki Kendo w Polsce.


Szczególne podziękowania należą się Sensei Konradowi Szczepara, który okazał się niestrudzonym archiwistą wszelkich informacji na temat treningów Kendo w Polsce.

Lata 70

Pojawienie się kendo w Polsce, a także jego dynamiczny rozwój w latach 70'tych zawdzięczamy panu Takao Mizushima, Japończykowi, który jako absolwent i stypendysta Uniwersytetu Waseda w Tokio przyjechał do Polski studiować historię gospodarki naszego kraju. Razem z podręcznikami do nauki polskiego języka i historii przywiózł w swoim bagażu dwa komplety zbroi i kilka bambusowych mieczy, służących do uprawiania japońskiej szermierki kendo, swego ulubionego sportu. Posiadał wówczas stopień zaledwie 1 dan, lecz jego wielkie serce do kendo oraz młodzieńczy zapał krzewienia w szerokim świecie samurajskiej tradycji i sportu z niej się wywodzącego, przewyższał skalę przyznawanych w Japonii stopni.

Pierwszą w Polsce, 24-osobową sekcję kendo przy Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Łódzkiego utworzył wspólnie z Konradem Szczepara, w listopadzie 1973. W pierwszych treningach uczestniczyli również Andrzej Kustosz, późniejszy wielokrotny mistrz Polski i trener kadry narodowej oraz Andrzej Pleszko i Franciszek Sztabiński. Polakom - którzy szermierkę ponoć mają "we krwi" - kendo bardzo się spodobało - a w opinii japońskich trenerów polscy szermierze zaczęli robić szybkie postępy. "

Na zdjęciach: Takao Mizushima, Konrad Szczepara


Już w kwietniu 1974 roku odbyły się w Polsce pierwsze wielkie publiczne pokazy kendo z udziałem utytułowanych mistrzów przybyłych specjalnie w tym celu z Japonii. Po pokazie w hali warszawskiej "Polonii" powstała druga polska sekcja, w stolicy. Jej pierwszym trenerem był również Takao Mizushima, który przeniósł się na dalsze studia do Warszawy. W prowadzeniu zajęć wspomagali go Andrzej Wyszyński, Cezary Bednarski i Adam Tomiczek.

Jako trzecia, w roku 1975 - z inicjatywy Krzysztofa Brzeskiego i Piotra Zajączkowskiego - powstała sekcja w Gdyni. Trenerem tej grupy był również Takao Mizushima, który - by nauczać podstaw tamtejszych miłośników kendo - regularnie odbywał podróże z Warszawy do Trójmiasta. W tym samym roku, po raz pierwszy odwiedził polskich kendoków pan Kozo Ando (wówczas 7, później 8 dan kendo), profesor Uniwersytetu Waseda i były trener Takao Mizushimy. Z jego udziałem odbył się szereg pokazów promocyjnych, m.in. w warszawskim klubie studenckim "Stodoła". Podczas tej wizyty pan Kozo Ando stoczył również pamiętną walkę pokazową z utytułowanym polskim szablistą, mistrzem świata i olimpijczykiem, panem Wojciechem Zabłockim. Pan Kozo Ando później wielokrotnie odwiedzał Polskę, prowadząc m.in. dla polskich kendoków letnie zgrupowania szkoleniowe gasshuku, wspierając Polaków nie tylko merytorycznie, lecz również duchowo i materialnie.


W kwietniu 1976, dzięki inicjatywie pana Kozo Ando, Polskę odwiedziła delegacja japońskich mistrzów, z Prezesem Wszechjapońskiej Federacji Kendo, panem Takashi Ozawa, posiadaczem stopnia 9 dan kendo hanshi. Japońscy mistrzowie wzięli udział w uroczystym pokazie w hali AWF w Warszawie. Polscy zawodnicy otrzymali w prezencie od delegacji japońskiej większą ilość bambusowych mieczy shinai , pierwszy komplet metalowych mieczy iai-to oraz kilkanaście kompletów zbroi treningowych bogu, dzięki którym mogli kontynuować oraz dalej rozwijać swą działalność.

W tym samym roku dwóch polskich zawodników: Andrzej Wyszyński i Cezary Bednarski, obydwaj z Warszawy, skorzystało po raz pierwszy z zaproszenia na międzynarodowy obóz szkoleniowy do Kitamoto w Japonii, skąd obydwaj powrócili ze stopniami mistrzowskimi dan, po raz pierwszy przyznanymi Polakom w kendo.


W roku 1979 w Krakowie, kolejną - czwartą w Polsce - sekcję kendo założył znany obecnie wokalista jazzowy, Marek Bałata, przy współudziale wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego dra Mitsuakiego Yagiego.

Nasz kraj był pierwszym i przez wiele lat pozostawał jedynym w tej części Europy, gdzie działały kluby kendo. Od 1976 podejmowane były wielokrotne, aczkolwiek bezskuteczne próby utworzenia ogólnopolskiego związku sportowego kendo. Starania te usilnie popierali panowie Robert von Sandor - Sekretarz Generalny Europejskiej Federacji Kendo i pan Toshiaki Kasahara - Sekretarz Generalny Międzynarodowej Federacji Kendo, którzy prowadzili rozmowy bezpośrednio z GKKFiS (Głównym Komitetem Kultury Fizycznej i Sportu), składając oficjalne wizyty w Polsce w 1978 i 1980. Brak zgody ówczesnych władz, odmawiających japońskiej szermierce kendo statusu dyscypliny sportowej, uniemożliwiał polskim kendokom zamierzony rozwój organizacyjny. Polskim klubom kendo i ich zawodnikom utrudniano także kontakty międzynarodowe - blokowanie paszportów uniemożliwiało naszym zawodnikom oficjalne wyjazdy na turnieje zagraniczne. Pomimo stwarzanych przeszkód kilkakrotnie udało się zorganizować w Polsce zawody z udziałem obcokrajowców, którzy brali w nich udział nieoficjalnie, jako odwiedzający nasz kraj "turyści". Zarząd ówczesnego GKKFiS, kontynuując swą obstrukcyjną politykę wobec kendo, w roku 1982 odrzucił wniosek o udział Polaków w V Mistrzostwach Świata rozgrywanych w Brazylii, mimo że organizatorzy tych mistrzostw zobowiązali się do pokrycia wszelkich kosztów związanych udziałem w nich polskiej ekipy. Ta trudna sytuacja trwała do połowy lat 80'tych.